March 31, 2024 - Tinamad Ba Talaga?

Ok kwento: Antagal ko nang walang Long Video Format sa Youtube, baka magtampo na at di na ako swelduhan.

Ito ngang latest upload ko which is the Filipino version of Pad Thai, parang mahigit isang buwan ko nang ineedit. Paunti unting edit every night. Masyado akong na-pre occupy sa kung ano ano. Ang tagal ko na rin hindi nagluluto for a long  video Youtube upload. Puro short vids na lang. Puro reels na lang.

Siguro nga naging preoccupied ako sa clinic. Busy nagpapasyente. Akala niyo ba hindi nakaka-stressed kahit nasa house na rin mismo itong clinic? Nakakastressed din mismo yung mga pasyente eh. Yung matawad tapos walang respeto sa oras. Hehehe. Sana wala akong pasyente na nakakabasa nito. Nakakapagod din men yung buong araw kang nagpapasyente. Masakit sa likod. Pramis. Only dentists know. Hindi lang kamay at buong katawan ang gumagalaw, pati utak dapat pinapagana. Pero don't get me wrong ha, I still and always remind myself that i am lucky enough and i am grateful kasi i am privileged na itong kind of work ko is di ko na need magcommute, di ako na-aarawan at di ko na din need magbayad ng rent for the clinic. That rent enough is malaking bagay na para makamenos sa monthly expenses. Sobrang laki.

And lately nga itong old school Blogging gusto kong buhayin. Aside from photos and videos kasi thru written words, na-eexpress ko kung ano yung mga gusto kong sabihin. I am able to express myself. Kahit wrong grammar pa 'to. My blogging is not to please you or anybody. This is for me. Plus points na lang yung i also get to earn from doing a hobby or from doing what i love. Oh db? Yung Youtube account ko nga hindi ko inakala na kumikita yun. Yung hindi ko naman sineseryoso pero at least kumikita siya! Hahaha!

Oh eto yung latest upload ko sa Youtube, panoorin niyo para kumita pa ako! Hahahaha! 1 minute na nga lang yan oh.

March 27, 2024 - Kalachuchi

Adenium Obesum a.k.a Desert Rose/ Bangkok Calachuche/Kalachuchi.

Based yan sa sinearch ko, okay? But still not sure kung yan nga. Plantitas, labas!

Okay, kwento. I remember my lola mostly by this flower. Nung nasa Mayombo pa kami, ang daming halaman ni lola sa harap ng bahay. And itong flowering plant na ito ang mostly naaalala ko dahil mga 3 pots ang meron si lola nito na pakarami raming flowers.

Marami pang ibang plant si lola pero siyempre dahil hindi pa naman ako plantita nung mga bata pa kami, hindi ko na maalala yung iba and hindi ko naman alam ang names nila. Only a few lang mga naalala ko like yung mga OG local plants e.g. (photos below are not mine, ctto)

Chinese dwarf bamboo

Five Fingers Plant

Etc. etc..marami pang iba. May puno ng bayabas, mangga, chesa, duhat, may saluyot din at kung ano ano pa.

Hi lola in heaven. We miss you. Na-miss ko din yung ginataang bayabas niyo lola. Ang sarap lalo na kung mainit init pa. I can still remember the smell and the taste in my mouth kapag naaalala ko yun. And yung color pink na sabaw dahil sa ripe guava.

I also miss Mayombo, where we used to live, where i grew up. Kahit laging binabaha, iba talaga yung memories from a place where you all grew up, kung saan ang daming nangyari, masaya, malungkot, shocking moments. Tapos isang compound pa kayo na magpipinsan so laging may kalaro. One big happy family!

I will always be thankful for that place and treasure it in my heart forever.

Naalala ko tuloy itong song na to from Munimuni.